İnsan İşinden Nasiplenir

Amerikalıların sıkça kullandığı “Everyone gets something from what they do” (Herkes yaptığı işten bir şey alır) sözü, aslında sadece mesleki kazanımları değil, hayatın her alanına yayılan bir etkiyi işaret eder. Çalışma hayatı, kişiliğimizin sessiz ama güçlü bir mimarıdır.

İnsan çalıştığı yerden sadece maaş almaz; zamanla oranın havasını solur, dilini öğrenir, alışkanlıklarını benimser. Bir yerde uzun süre çalışan birine dikkatle bakıldığında, onun o sektörün insanı olduğu anlaşılır. Bu sadece kıyafeti ya da konuşmasından değil, olaylara yaklaşımından, insanlarla kurduğu ilişkiden, düşünme biçiminden de anlaşılır. 

Bu husus, özellikle ulaşım sektörü gibi hayatın tam içinde olan alanlar için fazlasıyla geçerlidir. Ulaşım sektörü, sadece insan ve yükleri bir yerden başka bir yere taşımakla kalmaz. Bu sektörün içinde olanlar, her gün binlerce insanla temas eder, sürekli hareket halindedir. Bu işin içinde olan herkes zamanla bu temponun, bu sorumluluğun bir parçası haline gelir. Ulaşım işi, insanı sadece fiziksel olarak değil, karakter olarak da dönüştürür.

Ulaşım sektörü, birçok yönüyle bir okul gibidir. Her gün yeni bir şey öğrenilir, her gün farklı bir insanla karşılaşılır. Yaşanan sorunlar karşısında sakin kalmak, kriz anında hızlı ama doğru kararlar almak bu işin doğasında vardır.

Bu da zamanla çalışanları daha güçlü, daha soğukkanlı ve daha çözümcü hale getirir.

Tabii bu sektörün kendine has zorlukları da vardır. Uzun saatler, düzensiz mesai, evden ve aileden uzak kalma gibi koşullar, çalışanları fiziksel olduğu kadar duygusal olarak da etkiler. Ancak bu zorluklar, aynı zamanda dayanıklılığı ve sorumluluk duygusunu da geliştirir. 

İş ortamı da bu değişimde büyük rol oynar. Birlikte görev yapan ekipler arasında zamanla bir güven bağı oluşur. Aynı hat üzerinde çalışanlar, aynı zorlukları paylaşanlar arasında görünmeyen ama güçlü bir bağ gelişir. Bu bağ, dayanışmayı, sabrı ve anlayışı da beraberinde getirir.

Kısacası ulaşım sektörü sadece bir iş değil, aynı zamanda bir yaşam tarzıdır. Bu sektörde çalışanlar, yaptıkları işin ruhunu taşır. Gittikleri her yere bu ruhu götürürler. Zamanla sadece insan ya da yük taşımazlar; sorumluluk, deneyim ve karakter de taşırlar.

Bu bağlamda, kişinin sadece hangi işi yaptığı değil, o işi kimlerle ve nasıl yaptığı da önemlidir. Zira çalışma ortamı, bireyin karakterini besleyen ya da törpüleyen bir zemin olabilir. Gergin ve adaletsiz bir ortamda çalışmak, zamanla kişinin tahammül eşiğini düşürebilir; huzurlu ve güven veren bir ekip ise insanı daha verimli, daha anlayışlı biri hâline getirebilir. Bu noktada kurum kültürünün, liderlik tarzının ve yöneticilerin birey üzerindeki etkisi yadsınamaz. İyi bir yönetici sadece iş öğretmez, aynı zamanda davranış kalıpları geliştirir, değerli alışkanlıklar kazandırır.

Elbette tüm bu etkiler tek yönlü değildir. İnsan da çalıştığı ortama ve sektöre kendi kişisel değerlerini taşır, işini kendine göre şekillendirir. Ancak günün sonunda o iş, o sektör ve o ortam da kişiyi bir kalıba sokar. Bu karşılıklı etkileşim, mesleki yaşamın doğal bir sonucudur.

Şu an içinde bulunduğumuz sektöre, iş ortamımıza ve etrafımızdaki insanlara bir kez daha dikkatle bakmak gerektiği anlamına gelir. Çünkü biz, işimizin içinde yoğrulur, onunla şekilleniriz. Nasibimizi yalnızca maaş bordrolarında değil, karakterimizin dönüşümünde, davranışlarımızın değişiminde ve değer yargılarımızın evriminde buluruz.

Bu yüzden “İnsan yaptığı işten nasibini alır” sözü ulaşım sektörü için tam yerini bulur. Çünkü bu iş, insanı hem çalıştırır hem de şekillendirir. Her yolculuk, çalışanlar için de bir iç yolculuktur aslında. Her durakta biraz daha olgunlaşırlar, her seferde biraz daha büyürler.

Değerli Burak BATUMLU’nun sevgili annesini kaybetmiş olmasından dolayı. Başsağlığı ve sabırlar diliyorum. ■