Yeni Umutlar...

Takvimler, zamanın düzenlenmesi için insanlık tarafından geliştirilmiş önemli bir araçtır. Günümüzde yaygın olarak kullanılan Miladi Takvim, Hz. İsa’nın doğumunu milat kabul eder ve Dünya’nın Güneş etrafında 365 gün 6 saatte tamamladığı dönüşünü bir yıl olarak tanımlar. Bu takvimde,1 Ocak tarihini yeni bir yılın başlangıcı olarak kutluyoruz.

Kuzey yarımkürede yılbaşı, kışın sert soğuklarına denk gelirken, güney yarımkürede sıcak yaz günleriyle karşılanmaktadır. Bu durum, dünya genelinde yeni yıl kutlamalarının farklı şekillerde yapılmasına yol açmaktadır. Ancak, takvim yaprakları değişirken, tüm insanlığın ortak dileği hep aynıdır. Daha iyi, daha huzurlu ve daha mutlu bir yıl.

Dünyamızda ve ülkemizde yaşanan zorlukların üstesinden gelmek için sadece temenniler yeterli değildir. Liderlerin, yöneticilerin ve bireylerin bu doğrultuda aktif adımlar atması şarttır. Her geçen gün artan yaşam zorlukları karşısında umudu kaybetmemek, insanın en temel hakkıdır. 2024 yılında yaşanan pek çok sıkıntının ardından, 2025’in umutlarımızı yeşerteceğine dair inancımı koruyorum.

Geride bıraktığımız yılda, coğrafyamızda ne yazık ki kan ve gözyaşı dinmedi. Ancak karayolu yolcu taşımacılığı sektörü için, diğer alanlara kıyasla görece olumlu bir yıl yaşandı. Araç satışları, üreticilerin tüm hedeflerine erken ulaşmasını sağladı. 2025 yılında da şehirlerarası taşımacılığın, turizm sektörünün ve servis hizmetlerinin başarılarını sürdürmesini diliyorum. Umuyorum ki yeni yıl, hepimiz için verimli ve bereketli bir dönem olur.

Her yıl, umut dolu dileklerle başlasa da hızla sona eriyor. İnsan, yaptıkları ve yapamadıkları arasında bir hesap yaparken zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyor. Ömür, tıpkı bir mum gibi eriyip giderken, bu değerli zamanı anlamlı kılmak hepimizin sorumluluğudur. Hayat, umutla şekillenir ve hedeflerle anlam kazanır. Ancak bu hedeflere ulaşmak için bireysel çabaların yanı sıra dayanışma ve kolektif çalışma da gereklidir. İnsan ömrünü anlamlı kılan, öldükten sonra dahi kalıcı izler ve eserler bırakabilmektir.

Sektörümüz, büyük ölçüde aile şirketlerinden oluşmaktadır. Ancak bu işletmelerin yaşam süresi genellikle üç kuşakla sınırlı kalıyor. Ülkemizde yüz yılı aşkın süredir faaliyet gösteren işletmelerin neredeyse yok denecek kadar az olması, profesyonelleşmeye geçişteki yetersizlikten kaynaklanmaktadır. Aile dışı çalışanlara bilgi akışının sınırlandırılması, işletmelerin büyüme ve kurumsallaşma sürecini sekteye uğratmaktadır. Oysa şeffaflık ve düzenin hâkim olduğu şirketlerde bilgi paylaşımı bir tehdit değil, bir güç kaynağıdır. Halka açık şirketlerde bu anlayış zorunlu hale getirilmiştir ve başarılı sonuçlar doğurmuştur.

Dilerim, sektörde bu düşünce yapısına sahip firmaların sayısı artar. Daha nitelikli, istikrarlı bir yapıya sahip olur ve yalnızca kendi içinde değil, farklı sektörlerle de rekabet edebilen bir düzeye ulaşabiliriz. Bugün sektörümüz, sahip olduğu öz sermaye, çalışan gücü ve katma değerle hak ettiği konumda değildir. Ancak profesyonelleşme, uzun vadeli ve sürdürülebilir başarıyı mümkün kılabilir. Bu süreç, yalnızca şirketlerin değil, ülkenin de kaynaklarını daha etkin kullanmasını sağlar, maliyetler minimize edilirken, kazançlar artar.

Kurumsallığa geçiş sürecinde, sektördeki rekabetin sağlıklı bir zemine oturtulması ve dayanışmanın göstermelik olmaktan çıkması büyük önem taşımaktadır. Sevindirici bir gelişme olarak, sektörümüzde görev alan yeni nesil yöneticilerin daha eğitimli ve bilinçli olduklarını görmek, geleceğe dair umut veriyor.

2025 yılının, ülkemiz, sektörümüz ve tüm insanlık için sağlık, huzur ve mutluluk getirmesini temenni ediyorum. ■